اگرچه از تو هزاران سخن بجا مانده

اگرچه از تو هزاران سخن بجا مانده

سکوت بوده هر آنچه زمن بجا مانده

عبور کرده ای و از تنت در این کوچه

هنوز عطر گل یاسمن بجا مانده

چگونه اشک نریزم که بین اینهمه گرگ

فقط ز یوسف من پیرهن بجا مانده

تنم به سردیِ خاکستر و دلم انگار

گدازه ای است که از سوختن بجا مانده

هرآنکه داد شکستم شکستمش ، جز تو

تو آن بتی که خود از بت شکن بجا مانده

اگرچه رفته ای اما تو آن سرافرازی

کزاین مبارزه ی تن به تن بجا مانده