آنگاه که غرورکسی را له میکنی... آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران میکنی... آنگاه که شمع امیدکسی راخاموش میکنی... آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری... آنگاه که حتی گوشت رامیبندی تاصدای خردشدن غرورش رانشنوی... آنگاه که خدارامیبینی وبنده خدا رانادیده میگیری...